Riga, Hanzestad en hoofdstad van Letland

Blog 10: Riga, Hanzestad en hoofdstad van Letland

Maandag 16 mei 2016
Als ik vanmorgen de deur van mijn caravan open doe dan waait hij uit mijn handen. De wind is koud maar het is droog. Het is zeker niet warmer dan 10 graden buiten en ook niet in mijn caravan. De kleine verwarming doe ik aan en ik ga op mijn gemak deze dag beginnen. Ik kan mijn rust nemen want hier blijf ik wel een paar dagen, misschien wel meer dan er in de planning staat. De Duitse vrouw Hannelore vertelt me dat ze hier een wasmachine en droger hebben en dat ze een wasbeurt gedraaid heeft. Ze brengt me op een idee. Ik ga vanmorgen mijn beddengoed wassen. Bij de receptie staan, in de ruimte, er achter twee grote wasmachines en twee grote drogers. Mijn hoeslaken, dekbedovertrek, kussenslopen, handdoeken en alles wat de kleur geel heeft gaat in de wasmachine. Na een uur kan ik die in de droger doen.

Het is fris buiten maar nog steeds droog. Ik maak mijn fiets gereed om na de droogtijd er op uit te trekken. Maar eerst ga ik een andere klus doen. Door het slechte weer van gisteren zien de auto, caravan en fiets er niet uit. Met een droge doek wrijf ik zachtjes al het opgedroogde zand er af en met een vochtige doek was ik de dode insecten en de aangekoekte modder weg. Eerst de caravan, dan de auto en dan de fiets.

Het is tijd om de was er uit te halen en in de droger te doen. Nu nog een uur overbruggen en dan kan ik op pad. Nu heb ik gisterenavond bij de camping voor drie euro 24 uur wifi gekocht. Daar heb ik mijn blog op geschreven en nu ga ik een uur lang op onderzoek uit op internet over Riga.

Ja Dinie, ik lees me vooraf in over de historie van een stad, streek of land. Dan ga ik meestal eerst op pad om een eerste indruk te krijgen en dan naar de Tourist Office en haal de nodige folders op. Wat ik altijd wel raadpleeg is TripAdvisor. Zelf geef ik daar ook de nodige beoordelingen op van bezienswaardigheden, restaurants, hotels en campings. De beoordelingen van andere reizigers geven zeker een indruk of iets het waard is om voor om te rijden of de beurs te trekken. Zo heb ik een paar aardige beoordelingen gelezen over een typisch Lets eethuis, Lido, in het centrum van Riga. Dat ga ik vanmiddag opzoeken en vanavond er eten.

Inmiddels is de tijd voor de droger om en haal ik de was op. De was is met Ariel gewassen en nu ruikt mijn beddengoed anders dan anders. Het lijkt net of ik de geur van mijn moeders huis ruik want die wastte ook altijd met Ariel. Apart dat een geur een herinnering van vroeger naar boven kan halen.

Dan ga ik met de fiets op pad met een vage plattegrond en de Tomtom. Riga is een grote stad en het is er druk met auto’s en trams. Er zijn heel veel straten bestraat met grove kinderkoppies. Dat fietst erg ongemakkelijk dus ik probeer zoveel mogelijk op de stoep te fietsen.

De eerste indruk is: whow, wat groot, ruim opgezet en mooi. Er is veel te zien en ik zet mijn fiets dan ook bij een boom. Te voet ga ik verder en neem al de eerste foto’s. De oude binnenstad van Riga is autovrij of autoluw en met dikke kinderhoofdjes bestraat. Er staan heel grote gebouwen in verschillende architectuur dicht bij elkaar. Jugenstil, gotiek, art nouveau en daartussen gerust nog een blok uit de communistische tijd.

Als je naar boven kijkt dan zie je allerlei ornamenten en grappigheden. Ik zie een kat boven op een dak balanceren. Of zit hij in een poephouding? Ook een man die op het dak, met zijn benen over elkaar, zit te lezen en een hand op zijn hoofd heeft.

Met de Tomtom in de hand ga ik op zoek naar de Tourist Information. Daar laat ik me niet alleen de informatie van Riga geven maar ook van de omgeving. Er is namelijk rond Riga ook veel te ondernemen.

Als de Riga City Camping me bevalt dan is dit een prima uitvalsbasis. Nogmaals, ik vind het een rare camping, niet echt een camping maar meer een overnachtingsplek voor campers. Zo is hier geen keuken want camperaars koken en afwassen toch in hun camper af. Afwassen kun je eventueel buiten op een kleine roestvrijstalen wastafel doen en het water is koud of lauw. Maar ik zit nu 2,5 kilometer van het oude centrum van Riga en dat is me wel wat waard.

Dan op zoek naar MacDonalds om even gebruik te maken van de gratis wifi. De milkshake is gedronken, de wc bezocht maar de wifi laat het afweten. Dan maar even terug naar de Tourist Information om te vragen of ik daar mag inloggen. Binnen no time vliegen er WhatsApps over en weer en dan ga ik weer op pad. Op zoek naar dat bijzondere restaurant Lido. Nu typ ik per ongeluk een verkeerd adres in met het gevolg dat ik in een buitenwijk kom. Er loopt een zwerver in vuilnisbakken te zoeken. Er staat een groepje hangjongeren en de wijk waar ik rijd is wel een heel groot verschil met het mooie centrum. Riga is dus meer dan die mooie pleinen en gebouwen in het oude centrum. Hier woont een groep mensen waar de toeristen met bussen geen weet van hebben. Daar kom je enkel als je je buiten gebaande paden begeeft of er per ongeluk komt. Deze wijk doet me eerder aan de buitenwijk van Warschau denken dan aan het centrum van Riga.

Dan typ ik het juiste adres in. Maar ik kan het restaurant lastig vinden maar na twee keer vragen heb ik het gevonden. Dan komt de verrassing: Lido is een soort buffetrestaurant. Je pakt een dienblad en kunt salades zelf kiezen en opscheppen op een bord. Daarna schuif je door naar twee koks en die scheppen op wat je wilt als hoofdgerecht. Er liggen allemaal lekkere nagerechten en er staan gekoelde drankjes die je zelf weer kunt pakken. Je kunt zo zelf een menu samenstellen.

Ik heb een bordje diverse salades genomen en bij de kok bestel ik een gegrilde kippenspies en een groentestoofpot van rode paprika, aubergines, courgettes, uien, wortelen in een kruidensaus. Dan loop ik met mijn dienblad met borden naar de juffrouw achter de kassa, ik betaal, pak bestek en een servet en zoek een plek. Die jonge juffrouw zit in klederdracht en met een bloemenkrans op haar hoofd. Een mooie meid maar ze kijkt wat ongeïnteresseerd. De plek waar je gaat zitten is een gewone houten bank aan een houten tafel. Wel van dat stevige eikenhout dat je ook wel in Duitsland ziet. Mijn jas hang ik op een spijker aan een dikke pilaar en ik ga proeven. Dat smaakt echt overheerlijk en dat voor de €9,60 die ik betaald heb. Het is alleen wel veel. De volgende keer zal ik de salade niet nemen en het enkel bij het hoofdgerecht houden. Omdat hier gratis wifi is, zet ik maar gelijk een beoordeling op TripAdvisor. Van mij krijgen ze 5 sterren, het maximale. De producten zijn vers, smaakvol en de ruimte is gezellig ingericht, het personeel is vriendelijk, er is gezellige muziek en de prijs is echt een spotkoopje. Hier ga ik zeker naar terug.

Als ik op de camping kom dan komen Gerd en Hannelore, de Duitsers, me gedag zeggen. Zij gaan morgen door naar Tallinn in Estland. Zo ontmoet je mensen en laat je elkaar ook weer los. Het is een leven op het moment en het moment nemen zoals het komt. Zij gaan weg en Jaap en Anja, de sportieve Hollanders, komen morgen naar deze camping. Dan wordt dat vast weer bij praten en samen gezellig een biertje drinken. Vanavond ga ik weer een keertje op tijd naar bed en morgenochtend laat ik het van het weer afhangen wat ik ga doen. Vandaag is het koud en wordt het thermo-ondergoed weer uit de kast gehaald, net als de muts, shawl en wanten. Maar weet dat ik beter tegen kou kan dan tegen hitte. Op kou kan ik me kleden, als het maar niet regent en koud is. Dan word ik niet vrolijk. Tot nog toe heeft mijn humeur zeker niet te lijden van het weer. De muggen vond ik erger.

Willy bedankt voor het compliment dat mijn teksten als een boek lezen. De spellers control laat wel vaak weten dat het spreektaal is dat ik schrijf. Misschien dat het daarom zo gemakkelijk leest. Ik wil deze reisverslagen ook laten inbinden door Waarbenjenu in een boekvorm samen met de foto´s. Dat wordt dan een mooie herinnering aan deze rondreis door Duitsland, Polen en de drie Baltische Staten: Litouwen, Letland, Estland.

Nog snel een weetje. In Riga wonen circa 700.000 inwoners en is de grootste stad van de drie Baltische Staten. In Letland totaal wonen circa 2 miljoen mensen. In Litouwen, waar ik vandaan kwam, wonen een kleine 3 miljoen mensen. In Estland, waar ik nog naar toe ga, wonen nog geen 1,3 miljoen mensen. Drie kleine landen die sterk in ontwikkeling zijn. De hoofdstad Vilnius van Litouwen beviel me erg goed. Riga komt vandaag super goed binnen bij me. Dat wordt genieten de komende dagen. Zo onder het fris gewassen beddengoed dat naar mijn moeders waspoeder ruikt.

Dinsdag 17 mei 2016
Vanmorgen begint de dag koud, het is slechts 8 graden. De grote, stoere campers zijn inmiddels vertrokken. Seabridge-tours gaat met 19 campers een half jaar de wereld rond. Caravans zouden hier niet mee kunnen met zo’n reis want daar is de reis te ruig voor. Dus Peter, Willy en Jozephine geniet van de caravan. Deze ochtend heb ik voor het eerst het gevoel dat ik niks hoef want ik blijf toch meerdere dagen in Riga. De dag start dus langzaam tot er op de deur wordt geklopt. Daar staan Jaap en Anja al die uit Siauliai gekomen zijn. We duiken hun caravan in omdat het buiten toch wel te fris is en we kletsen heel wat af.

Dan op pad naar de supermarkt RIMI, zo’n 800 meter vanaf de camping. Dit is met recht een hypermarkt, zo groot als ik nog niet gezien heb. Ik word duizelig van de hoeveelheid en sortering van producten. Wat ik zoek, oude kaas en havermout, kan ik echter niet vinden. Wel liggen er Hollandse kazen van o.a. Beemster en Edam en bij de groenteafdeling zie ik Hollandse jonagold appels liggen.

Snel de spullen naar de camping gebracht en dan rijd ik naar het oude centrum. De tweede dag weet ik de weg al aardig te vinden maar zonder mijn Tomtom zou ik hier nog niet echt alle bezienswaardigheden vinden terwijl dat in Vilnius al in een paar uur ging. Maar Riga is anders opgebouwd in het oude centrum. Er zijn veel kleine pleintjes met daar om heen smalle kronkelige straten. De echte herkenningspunten zoals kerktorens zie ik nu nog niet. Er staan hier beduidend minder kerken dan in Vilnius. Maar wat er staat is wel heel mooi gerestaureerd en gerenoveerd.

Dan kom ik bij het grote plein waar het Stadhuis is met het carillon. Daar tegenover staan twee gerenoveerde Gilde huizen met de naam: Blackheads, oftewel Zwarthoofden. Net als ik foto’s sta te maken komen er mannen en vrouwen in klederdracht. Er worden vlaggetjes, rood met een blauw/wit kruis uitgedeeld. Dit blijkt een bijeenkomst te zijn van de Noorse gemeenschap in Riga en omstreken die met elkaar vandaag hun Constitution Day vieren. Ik raak met wat mensen aan de praat en vraag natuurlijk wat ze precies vieren. In 1905 is Noorwegen onafhankelijk geworden van Zweden. Toen is er een koning gekomen en waren ze dus een vrij land. Ieder jaar op 17 mei vieren ze deze Vrijheidsdag. Net zoals wij Koningsdag vieren. Er is een vrouw bij die een beetje Nederlands spreekt want ze is met een Nederlander uit Brunsum getrouwd. Hij werkt in Utrecht en zij is nu tijdelijk in Riga. Niet echt om de hoek bij elkaar denk ik nog maar ze zag er gelukkig uit. Als er zo’n 60 mensen bijeen zijn, jongeren en ouderen, gaan ze in optocht met Noorse vlaggen in de hand door het centrum. Ze zingen en scanderen wat en zijn vrolijk. Ik neem afscheid van ze en ga verder. Een mooi moment was dit en bij de foto’s zie je de mooie klederdracht. Vooral mijn vriendin Ragnhilde zal dit aanspreken want zij is in zo’n mooie kleurrijke Noorse jurk getrouwd.

De Tourist Office heeft een folder met de highlights van Riga en daar ga ik dan ook zeker naar toe. Maar het handige met de fiets is dat ik ook op andere plekken kom. Zo is er rond het centrum een mooie gracht die me aan de Singel van Leiden en Utrecht doet denken. In het parkje dat er bij is, staan mooie beelden en er zijn veel fleurige bloemen. Vooral de gekleurde tulpen doen het goed. Jongelui zitten in het gras, moeders met kinderwagens zitten op bankjes. Het is er gezellig druk en rustig aan fiets ik over de paden. Nog even in de middag bij de Tourist Office langs en mijn mobiel pakt al gelijk de wifi op. Even kijken of er nog belangrijke berichten zijn want vandaag heb ik geen wifi op de camping gekocht.

Dan zoek ik weer de weg naar het Letse eethuis Lido. Het is me gisterenavond zo goed bevallen om hier de avondmaaltijd te gebruiken zodat ik daar vanavond ook naar toe ga. Enkel nu neem ik geen voorgerecht maar enkel de hoofdmaaltijd: een grote bal rundergehakt en weer die heerlijke groentemix. Voor €7,40 heb ik vanavond een heerlijke maaltijd en geen afwas. Ik ben nu al fan van Lido.

Na de maaltijd fiets ik nog wat door het oude centrum en tegen half acht ben ik weer terug bij mijn Eriba. Daar lopen juist Jaap en Anja en we praten nog even wat na. Dat is altijd leuk thuiskomen als je even je verhaal kwijt kunt.

Morgen ga ik op pad naar een uitkijkpunt op het gebouw Academie of Science en naar de Art Nouveau wijk. De zon belooft morgen terug te komen en de temperatuur wil 17 graden worden. Morgen meer.

Woensdag 18 mei 2016
De nacht is behoorlijk koud geweest want het was maar 3 graden in de caravan toen ik om half drie van de kou wakker werd. Snel het elektrische kacheltje aangezet en de elektrische deken. Toch lig ik wakker tot over vieren en daarom is de start vanmorgen wat trager dan anders. Om half elf stap ik op de fiets om een dagtocht te maken langs de rivier Daugave en rond het centrum. De zon is tussen de wolken maar laat zich geregeld zien. Het is nog wel weer om een lange broek aan te hebben en een jas.

Ik ben benieuwd naar de drie grote wolkenkrabbers die aan de overkant van de brug staan waar ik steeds over heen fiets. Ik fiets dus niet links af richting stad maar rechtsaf naar de buitenwijk. Daar maak ik een bocht en kom zo bij de eerste twee ronde wolkenkrabbers. Hier zit het grote geld van Lukoil en nog een maatschappij. De allerhoogste wolkenkrabber is van de Swedbank en is in 2003 gebouwd. Het is het hoogste gebouw van Riga en heeft als bijnaam ´The Sun Stone´. Er zitten 27 verdiepingen in. Hier is volop bewaking aanwezig en ik maak een paar foto´s vanaf de kade.

Dan de brug over en met de fiets in de hand naar beneden de trap af. De rivier Daugave is echt breed. Aan de andere kant van de rivier ligt een apart gebouw, de Letse Centrale Bibliotheek voor Science. In de verte zie ik de hoge televisiemast. Die staat op drie poten op een eiland gebouwd. Volgens de bouwers is hij bestand tegen iedere zware storm en tegen een aardbeving van 7,5 op de schaal van Richter.

Dan zie ik links van me de centrale markt. Daar staan vijf gigantische hangars waar een binnenmarkt is en daarbuiten is nog een buitenmarkt. Die hangars hadden vroeger dienst als opslag voor zeppelins. Toen die er niet meer waren hebben ze de functie van markthallen gekregen. Het complex is zo groot dat ik op gegeven moment me niet meer goed kan oriënteren en niet meer weet waar ik mijn fiets heb geparkeerd. Dus dan maar terug via dezelfde route. Iedere hal heeft een eigen voedings categorie. Eentje met vlees, eentje met vis, eentje met zuivel en kaas, eentje met broodwaren. De vijfde heb ik blijkbaar niet bezocht.

Buiten zijn stalletjes met volop verse groente. Zo ook zijn hier kleding stalletjes maar wel met een wat ouderwetse stijl van kleding. Het valt me op dat er veel stalletjes zijn met voedingsmiddelen die tegen de verkoopdatum aanzitten of er net overheen. Die worden voor echt een prikkie te koop aangeboden. Dan is er nog een soort tweedehands hoek met elektrische apparaten en snuisterijen.

Nadat ik mijn zelfgemaakte lunchpakketje gegeten heb, ga ik naar het aparte gebouw, Academici of Science. Ik las ergens dat het ook wel ´Stalins taart´ wordt genoemd. Voor €5,- mag ik met de lift naar de 15’ verdieping. Dan loop ik nog circa 55 treden naar de 17’verdieping en kan ik via een deur naar het platform. Ik ben de enige toerist die hier op dit moment staat te genieten van het uitzicht op Riga. Riga van boven is mooi om te zien. Vooral nu ik al twee dagen heb rondgesjouwd, herken ik veel gebouwen. Maar ik zie ook vlakbij een kerk met twee hel blauwe koepels en in de verte een gigantische kerk met een gouden koepel waar de zon op schijnt. Die ga ik straks opsporen. Hier maak ik de nodige foto’s en met de kleine verrekijker die ik bij me heb, speur ik de stad af.

Dan weer naar beneden via de trap en de lift en door naar dat mooie kerkje met helblauwe koepels. Het is een Russisch Orthodox kerkje en van binnen is het een klein juweeltje. Vol met goudomrande iconen en twee oude vrouwtjes lopen de uitgebrande dunne kaarsje te verwijderen. Ik loop even terug naar de entree en koop twee van die dunne kaarsjes en zet die bij twee mooie iconen. Echt vroom ben ik niet maar het is toch mooi om voor iedere dochter goede wensen uit te spreken in zo’n mooi kerkje.

Hierna ga ik eerst op zoek naar de wijk waar volgens de gids prachtige Art Nouveau huizen staan. Het is in die wijk wel zo druk met auto’s dat ik op de stoep moet blijven. Ook houd ik me hier keurig aan de verkeerslichten en rijd zeker niet door rood. Van alle kanten komen namelijk de auto’s en het is bijna niet te overzien wie op welk moment voorrang heeft. Dus geduld is deze dag een schone zaak.

Rond de Elizabeth straat staan prachtige, grote huizen. Vele zijn mooi gerestaureerd. Er is ook nieuwbouw die in het straatbeeld past. Maar er zijn ook nog veel niet gerestaureerde panden. In deze wijk zijn de duurdere merkkleding zaken en het publiek is duidelijk anders dan dat van de markthallen.

Peter had de vraag naar het inkomen en bestedingsniveau van de bewoners van Riga. Ik heb me laten vertellen dat vooral de Russen hier goed geld hebben. Zij hebben grote auto’s en kopen een vergunning om in de oude stad te mogen rijden. Maar bij de markthallen zag ik veel ouderen die er zeker niet rijk uit zagen. Bij de kerken zitten ook bedelaars, vooral oude vrouwtjes. Maar ik zie ook jonge jongens die er verwaarloosd uit zien. De verschillen zijn hier blijkbaar erg groot tussen Russen en Letten.

Dan kom ik bij het station waar een heel grote MacDonalds is. Toch nog even snel naar binnen voor die overheerlijke vanille milkshake en gratis wifi.

Dan weer op pad, door een park op zoek naar die mooie grote kerk met gouden koepel. Daar zie ik hem staan, je kunt hem niet missen. Het blijkt een heel grote Russisch Orthodoxe kerk te zijn. De kleine vind ik al een juweeltje en die in Trakai ook maar dit is echt een bolwerk. De plafonds zijn blauw geschilderd en je ogen gaan zeer doen van het vele geschitter van goud. Hier mag nadrukkelijk niet gefotografeerd worden en dat doe ik dan ook niet. Ik ga op een bankje zitten en zie hoe devoot de mensen hier zijn. Zelfs jonge jongens komen hier een gebed doen en een kruisje slaan. Als ik in het voorportaal sta dan kan ik het niet laten om daar toch een foto van het plafond te maken. Maar ik word direct er op gewezen dat binnen zeker niet gefotografeerd mag worden.

Dan zie ik buiten een man op het trottoir op zijn knieën zitten met een bekertje in zijn hand. Een vorm van bedelen waarvan ik denk: hoe diep moet die man gaan om een paar euro’s op een dag op te halen. Het aparte is dat hij er niet verwaarloosd uit ziet met een blauw jack en een rugzak. Even denk ik dat het toerist is die een grap uit wil halen. Ik kan nooit inschatten of het nou echte armoede is of bedelen voor drugs of drank.

Dan gaat de maag wat knorren en besluit ik om vanavond niet te gaan eten bij Lido. Ik ben op zoek naar een vegetarisch eethuisje dat op TripAdvisor is aangeraden maar ik kan het niet vinden. Ook degenen aan wie ik het vraag weten niet waar het zit. Dan schiet ik maar een wok restaurant in en bestel beefreepjes met vooral gewokte groente. Het is snel klaar maar smaakt niet zoals ik het eerder heb geproefd in Hanoi. Dat is dus een foute keuze geweest dus morgen maar weer naar Lido. Het weer is nog niet zo warm dat ik buiten koken kan en voor de prijs van €7,50 wil ik me wel graag laten verwennen met een overheerlijke maaltijd zonder afwas.

Als ik terug kom op de camping zitten Jaap en Anja buiten te lezen. Ik schuif bij ze aan en we praten de dag even door met elkaar. Dat is nou zo gezellig dat als je terug komt er iemand is die het leuk vindt om te horen wat je beleefd hebt. Ik heb ze dan ook aangeraden om nog een paar dagen te blijven zodat we nog wat gezelligheid kunnen delen.

Morgenochtend plaats ik dit blog met een paar heel mooie foto’s. Nu kan dat niet want ik heb hier geen gratis wifi en het uploaden van zoveel foto’s kost veel MB’s via Mifi.

Ik hoop dat jullie een beetje een beeld van Riga hebt gekregen. Een moderne stad met een veelbewogen verleden. Een mooie oude binnenstad die onder Unesco Erfgoed valt. Een brede rivier de Daugave waar buiten een paar bijzondere wolkenkrabbers en centrale bibliotheek staan. De stad weert auto’s maar ik vind het hier behoorlijk druk en fietsen over de kinderhoofdjes is een uitdaging.

De oudere bevolking ervaar ik als stuurs, zeker op de markt. De jongere bevolking is meer open en ervaar ik net zoals in Holland. Ze lachen, maken lol met elkaar. Naar toeristen zijn de jongeren vriendelijk en behulpzaam. Riga is een stad waar je zelfs in drie dagen nog niet uit gekeken bent. Een aanrader voor jullie allen om hier naar toe te gaan.

Morgen ga ik de omgeving verkennen, een paar kastelen die beroemd zijn. Nog 13 dagen overbruggen voor ik naar Petersburg ga. Of ik ga vanuit hier dagtochten in de omgeving doen of ik verkas nog een keer naar een andere camping. Dat ga ik deze week uitzoeken.

Wordt vervolgd.