Via Riga naar Pärnu en omgeving in Estland

Blog 17: Via Riga in Letland naar Pärnu en omgeving in Estland

Woensdag 8 juni 2012
Vandaag ben ik precies 7 weken onderweg en morgen staat de teller op 50 dagen. Dat klinkt als de helft van 100 maar in mijn beleving zit ik nog niet op de helft want ik ga morgen, op de 50’ dag van Riga in Letland naar Pärnu in Estland. Dit wordt dan het derde land in de Baltische Staten.

Vandaag geniet ik van een stukje gezelligheid op de camping. Achter me staan de Fransen met hun grote bruine hond Eclipse. Zij, Lucette, vindt het heel leuk dat ik Frans kan praten en ze komt steeds even langs voor een praatje. Ze is twee jaar ouder dan ik, 70 jaar maar haar voeten zijn de helft van de mijne. Een kleine Française die eerdaags nog in de Alpen gaat wandelen met een stel vrienden. Dan blijft haar man thuis met de hond want zijn knieën kunnen de bergwandelingen niet meer aan. Ze gaat de foto’s van mijn blog volgen want ik ga naar het noorden en zij gaan naar het zuiden.

Het is poetsdag voor vandaag. De auto en de caravan worden met water afgespoeld want er ligt een dikke laag zand op. Ook is het vandaag foto upload dag. Het is een hele klus om de foto’s van Rusland op mijn laptop te zetten want het zijn er wel erg veel. Omdat ik zeker straks niet meer weet welke kathedraal welke is, heb ik toch maar bij de foto’s die in het blog komen de tekst onder de foto gezet. Omdat ik 24 uur wifi heb gekocht, is het wel zaak om tussen het poetsen door wat foto’s te selecteren. Dus ik loop van de emmer water geregeld naar de laptop binnen in de caravan.

Mijn auto en caravan zijn schoon maar mijn voeten zijn pikzwart van het vele zand dat er aan is blijven hangen. Op naar de sportzaal om mezelf onder handen te nemen. Het is bijna half vier en ik wil nog met de fiets naar het centrum.

Een laatste blik op het oude centrum van Riga doet me wel beseffen hoe rustig dit centrum is. Het vergelijk met St. Petersburg kun je natuurlijk niet maken. Daar wonen 5,1 miljoen mensen. Riga is daar een provincie stad bij vergeleken. Maar ik blijf Riga de leukste stad vinden tot nu toe. Om 17.00 uur sta ik bij het buffetrestaurant Lido voor deur. Mijn galgenmaal zullen we maar zeggen. Ik geniet van de gestoofde groente en een spies gegrilde kipfilet en een glas verse jus d'orange. En dat voor nog geen €7,50. Daar ga ik vandaag zelf niet voor koken want dit is mijn favoriete groenteschotel: rode paprika, aubergine, courgette, tomaat, ui, wortelen in een heerlijke saus met kruiden.

Tegen zessen ga ik het centrum weer in maar het gaat regenen en niet zo’n klein beetje ook. Bakken met water komen uit de hemel en ik zit er midden in. Ja, Lineke, waar ik kom gaat het regenen. Het is zeker niet warmer dan 8 graden en ik ben blij dat ik een regenjas bij me heb. Ik zie mensen in een overhemd of korte broek lopen en ik benijd ze niet.

Dan krijg ik het idee om me op te laten drogen in het winkelcentrum waar RIMI, de grote supermarkt zit. Daar is het heerlijk warm en als toetje koop ik daar een stuk kersentaart. Overheerlijk is die daar en dit is een goed afscheid.

Omdat het nog niet droog is, ga ik op zoek naar kaarten en postzegels om mijn kleinzonen te verrassen. Drie leuke kaarten vind ik, schrijf ze daar ter plekke vol en plak de postzegel er op. Maar waar is een brievenbus? Die moet ergens te vinden zijn maar jongelui sturen tegenwoordig geen kaarten meer dus die kunnen me niet verder helpen. Dan vraag ik de jonge vrouw die goed Engels spreekt en die met me op zoek was naar die gele brievenbus of ze het aan de schoonmaaksters kan vragen. Die kennen het winkelcentrum vast het beste. En jawel, dat is een gouden greep. Zij weten me naar de brievenbus te leiden. Nu ben ik benieuwd of alle drie de kaarten aankomen en of ze op dezelfde dag aankomen. Als een soort bewijs heb ik er een foto van gemaakt en naar mijn dochter gestuurd.

Omdat het blijft regenen en ik het zat ben, ga ik maar weer door de regen met het stuk taart bungelend aan mijn stuur. Zeiknat kom ik bij de camping aan. Dan is mijn caravannetje wel echt klein met al die natte kleren. Ze hangen over een spandraad onder de verwarming. Die heb ik op hoog gezet en aan twee kanten het ventilatieraam open gezet zodat het goed kan doortochten.

De reis naar twee doelen, Riga en Petersburg zijn hierbij afgesloten. Een nieuw hoofdstuk gaat beginnen: ESTLAND. Kijken wat voor moois daar op mijn pad komt. Nu het nest in zodat ik morgen fris als een hoentje op pad kan nu ik weer helemaal tot rust ben gekomen. Zo snel kan dat gaan in de buitenlucht.

Donderdag 9 juni 2016
Het is vandaag mijn 50’dag dat ik op reis ben. Vanmorgen sta ik om 07.30 uur broodjes te smeren voor de lunch. Tegen negenen rijd ik weg en de Française Lucette staat met een rode trechter op haar hoofd me uit te zwaaien. De afstand Riga naar Pärnu is slechts 183 kilometer maar uit ervaring weet ik dat dit wel een rit gaat worden van ruim vier uur. Het zal een klus worden om Riga uit te komen en dan gaat de rit verder over de A1. Dat heet een snelweg te zijn maar hij gaat dwars door kleine dorpjes waar de snelheidsbeperking 50 km is. De andere stukken mag er 70, 80, soms 90 of zelfs 100 gereden worden maar dat is nooit van lange duur. Bovendien mag ik met de caravan niet harder dan 80 km rijden maar uit ervaring weet ik nu wel dat dit niet lukt op de wegen hier.

De A1 is een redelijk brede tweebaansweg maar die wordt gebruikt als driebaansweg en soms zelfs als vierbaansweg. Ik rijd zelf circa 75 km en kijk steeds in mijn buitenspiegel. Zodra ik een auto of vrachtwagen zie naderen dan ga ik helemaal rechts rijden. Vrachtwagenchauffeurs waarderen dat en ik krijg geregeld een vrolijk geknipper met de achterlichten als dank.

Hele stukken van de A1 gaan langs de noordwestkust van Letland en die gaat over in de westkust van Estland. Halverwege schiet ik links een pad in naar de zee. Hier heet de zee nog Golf van Riga. Hogerop gaat hij over in de Oostzee. Een hagelwit strand ligt er en een stevige wind doet golven ontstaan. Op papier is het 11 graden maar de gevoelstemperatuur ligt een stuk lager door de koude wind. Maar toch heb ik even van het water geproefd en het smaakt gewoon net als bij ons, zout. Op de parkeerplaats waar ik sta is zoveel ruimte en zo weinig bekijks dat ik hier een oefening doe met achteruit rijden. Ik hang als een vrachtwagenchauffeur uit het raam en kijk wat het effect is van wat ik doe. Zodra ik weer een ruime plek zie ga ik met deze oefening verder want eigenlijk is dit het enige dat nog niet voldoende is geoefend.

Als je me vanmorgen in Riga had zien rijden dan had ik vast menige pluim gekregen. De uitvalsweg vanuit Riga naar het noorden heb ik al gereden naar Césis en ik weet nog goed hoeveel putdeksel en kuilen er liggen. Wat doe ik nu? Ik ga gewoon in de middenbaan rijden en word rechts ingehaald. Voor mij geen punt want ik laat duidelijk zien dat ik blijf rijden waar ik rijd. Soms is een stuk een driebaansweg en dan sta ik in het midden tussen een trolleybus rechts en een dikke vrachtwagen links. Gewoon rechtdoor en Gerrit zegt altijd: die caravan volgt vanzelf wel. Hij is niet breder dan mijn auto dus mooi recht blijven rijden. Zeker driekwartier kost het om Riga uit te komen maar ook nu weer is het gelukt zonder kleerscheuren.

Onderweg word ik nog toegezwaaid door een tegemoet komende auto met caravan. Twee personen zie ik flink zwaaien maar ik heb het te laat door dat ze voor mij zwaaien. Mijn vermoeden is dat het de Limburgers Miep en Jan zijn die vandaag vanuit Pärnu vertrekken. Nu staat me alleen niet meer bij of ze naar boven of naar beneden gaan rijden. Misschien hoor ik het nog.

Zodra ik de grens van Letland naar Estland over ben is alle leed verdwenen. Een mooie, strakke asfaltweg ligt er naar Pärnu. De laatste 85 kilometer lopen dan ook vanzelf. Zowel Jaap en Anja als de Française Lucette en haar man hebben de camping Konse aanbevolen. Hij ligt op het industrieterrein aan de rivier. Er is nog een plekje vrij aan de rand met uitzicht op het water. Maar daar is het stuk grond wel behoorlijk scheef. Ik twijfel of het me zal lukken om waterpas te komen staan en de vrouw van de camping wijst daarom nog twee andere plekken aan. Toch neem ik het risico en ga naar het hoekje bij het water. Het uitzicht is prachtig voor me. Maar …… ik krijg voor het eerst de caravan niet goed gezet. Dan kijk ik rond wie de wielen gestut heeft. Daar zie ik een grote camper staan waar de deur van open staat. Of hij me een handje wil helpen? Het blijkt een Fins echtpaar te zijn en hij spreekt voldoende Engels. Van een mover heeft hij geen verstand maar hij kijkt echt anders naar het waterpas zetten dan ik. Hier zie ik het verschil tussen een professionele mannenblik en mijn amateursblik. Samen lukt het om de caravan zo te zetten dat ik niet mijn bed uit zal rollen maar ik zie dat het water in de gootsteen niet naar het afvoergootje loopt maar in de andere hoek blijft staan. Voor twee tot drie nachten zal dit wel goed genoeg zijn.

Dan op de fiets naar het centrum van Pärnu. Een allerschattigst stadje zo op het eerste gezicht met veel groen en parken. Het heeft iets dorpachtigs en verder buiten het centrum zijn de lanen breed en mooi zoals in het Druskininkai in Litouwen. Daar zijn die mooie Spa resorts en hier blijken er ook een paar te zijn. Ik ga naar het grootste Spa Resort Hotel en ga naar prijzen informeren. Oei, dat blijkt flink duurder te zijn dan in Litouwen. Daar wil ik eerst nog een nachtje over slapen. Dan naar de zee en het strand. Het waait ongelooflijk hard, vast windkracht 4 of 5. De vlag staat strak en het zand stuift om me heen. Even een filmpje van maken en dan snel terug want ondanks dat ik mijn donzen groene jack weer aan heb, krijg ik het koud. Mijn handen zijn werkelijk wit van de kou en dan te bedenken dat het in Nederland 22 graden is!

Om 17.00 uur stap ik het Italiaanse restaurant Stefani binnen. Dit restaurant heb ik op TripAdvisor gevonden. Hoge kwaliteit en goede prijsverhouding. Ik vraag de jonge ober welke pizza hij kan aanbevelen en die neem ik. Mocht je ooit in Pärnu komen, dan kan ik dit Italiaans restaurant aanbevelen. Dit is echt klasse wat ik op mijn bord krijg en wat ik niet op krijg mag ik meenemen naar de camping. Inclusief drank net geen tientje. Daar ga ik met dit koude weer niet voor buiten koken.

Bij de Tourist Office heb ik me laten informeren welke kleine plaatsen in de regio de moeite van het bezoeken waard zijn. Pärnu is leuk maar voor drie dagen lijkt me daar te weinig voor te doen. Maar samen met een bezoek aan de dorpen Tostamaa (41,5 km west), Tori (26,5 km oost) en Haademeeste en Kabli (40,5 km zuidwest) kan ik hier wel drie dagen zoet zijn. In principe wil ik hier het weekend blijven en maandag door rijden naar Haapsalu, west van Tallinn. Maar zo ver zijn we nog niet. Eerst een paar dagen hier genieten van Pärnu, de natuur en het dorpse leven.

Vrijdag 10 juni 2016
Deze week tref ik het hier niet met het weer. In Nederland is het zeker 20 graden en zonnig en hier in Pärnu is het gewoon koud. De elektrische vloerverwarmmingsmat is aan en ook het kacheltje want de dag start buiten met 8 graden en binnen met 14 graden. De WeerApp geeft aan dat het vandaag niet warmer dan 12 graden gaat worden en de kans op regen vanaf 14.00 uur wel 50% is. Dan maar eens een slaapochtend ingelast en zowaar, na wat onderbrekingen kan ik doorslapen tot over negenen. Ik word wakker van de buurman die de diesel motor van een oude camper start. Ik blijf lui liggen en maak een doorloper puzzel want het is wel erg fris om nu al op pad te gaan.

In Petersburg had ik het gevoel dat ik alle dagen optimaal moest gebruiken maar hier kan ik er wel een paar tussen de vingers laten doorglippen. Ik heb een mooi uitzicht vanuit mijn caravan op de rivier en zie vanmorgen vele roeiers voorbij flitsen. Daar maak ik even een foto van.

Dan komt op de lege plek naast me een ouder stel Nederlanders aan met een mooie Fendt caravan en een grote witte auto. Ik loop naar buiten voor een praatje. De nieuwe buurvrouw vertelt dat ze uit het noorden komen, uit Haapsalu. Daar wil ik volgende week heen dus ik vraag of de camping daar beviel. Nou niet echt want de ANWB stond daar met 23 campers en caravans en eigenlijk is de camping daar niet op berekend. Dan zeg ik dat ik hoop dat ze nog wat gezelligheid hebben gehad van die groep. Nou nee dus want daar zitten ze niet op te wachten want ze reizen graag met z’n tweeën alleen. In plaats dat die man nou even gezellig een praatje komt maken, roept hij zijn vrouw tot de orde. Ze moet helpen met de mover om de caravan op de plek te zetten. Het signaal is duidelijk: dit worden geen gezellige buren de komende dagen. Dan duik ik mijn caravan weer in en ga vanmorgen aan de blogs werken. Eens de oude blogs herlezen, taal- en typfouten er uit halen en alinea’s toevoegen.

Tussendoor eet ik nog de rest van de koude pizza op en wacht tot het 14.00 uur is. Kijken of de regen gaat komen. Zo nee, dan trek ik er nog op uit. Zo ja, dan wordt het vandaag een binnendag.

Twee dagen geleden ben ik in Riga doornat geregend en daar heb ik vandaag geen zin in. Precies om 14.00 uur gaat het regenen. Niet zo’n beetje maar met bakken komt het uit de lucht. Ben ik blij dat ik niet op de fiets zit. Dat wordt een binnen besteding zoeken. Ik ga alle blogs nog eens nalezen en de taal- en typfouten er uit halen. Dit wissel ik af met een doorloper in het vakantieboekje te maken. Ook haal ik de kleine tv uit de hoek waar hij alle weken opgeborgen staat en ga de video kijken die ik in Petersburg heb gekocht. Leuk om beelden te zien waar ik een foto van gemaakt heb. Maar zo te zien heb ik maar de helft gezien de afgelopen week.

Dan is het tegen vijven en het regent nog steeds. Niet een klein beetje maar echt behoorlijk hard. Zo erg heb ik het deze weken nog niet gehad want de temperatuur is inmiddels gedaald onder de 10 graden. Dat wordt weer mijn thermo ondergoed aandoen, dikke sokken, fleece vest en de verwarming laten blazen. De elektrische vloerverwarmingsmat staat dag en nacht aan maar mijn elektrische deken heb ik al van mijn bed gehaald en in de auto opgeborgen.

Wat ga ik eten vanavond? Het plan om met de fiets naar de Italiaan te gaan, schrap ik maar want fietsen in de regen lokt nu niet. Ik heb wel zin in rijstepap maar ik heb geen melk. Toch even snel naar de wc en gelijk bij de receptie vragen of ze ook melk verkopen. Dat doen ze niet maar ik krijg een kwart liter melk mee in een bierglas. Daar laat ik de melkrijst in zacht worden. Klontje roomboter er bij, vanillesuiker en kaneel. Een zoete troost bij dit slechte weer. Dan herhaalt het ritueel zich: blog aanpassen, doorloper maken, film kijken, WhatsApp sturen. De dag is niet om te komen maar ik ben toch wel lekker bezig zo. Gelukkig, ik mag weer gaan slapen. Kijken hoe het weer morgen gaat worden.

Zaterdag 11 juni 2016
Als ik wakker word dan is het bewolkt maar droog. Ik pak mijn handdoek en douchespullen en ga een warme douche nemen. Als ik terug kom, dan regent het al weer. De WeerApp geeft aan dat in Pärnu het de hele dag zal regenen. Ik zie mensen met een camper vertrekken. Maar waar moet ik heen? Zo te zien regent het vandaag in de hele regio. In Tallinn is het zelfs nog kouder vandaag, 7 graden maar ik vind het ook niks om vandaag weer een binnendag te hebben. Ik kijk op de WeerApp bij de vier plaatsen in de regio die ik graag wil bezoeken: Tӧstamaa in het westen; Tori in het oosten; Haädemeeste en Kabli in het zuiden.

Nu zie ik dat het in Tӧstamaa droog is tot in de namiddag. Om 10.00 uur rijd ik weg in mijn auto en ga een dagrit maken door kleine dorpjes rond de Golf van Pärnu. Dit is een soort inham waar deze plaats aan ligt en het water komt uit op de Oostzee.

Rustig rijd ik door schitterend landschap. Ondanks dat de zon niet schijnt, vind ik het hier prachtig. Kleine houten huisjes in diverse kleuren: okergeel, ossenbloed rood, mintgroen, appelgroen, roomwit. Er is grote diversiteit in bouwstijl en het zijn voornamelijk losse huizen. De Plaats Tӧstemaa is een verzameling van mooie houten huisjes en de weggetjes tussen de huizen zijn onverhard. Er is niet echt een dorpskern maar er staat wel een opvallende kerk. Daar ga ik even binnen kijken. Het is zo te zien een protestante kerk die een apart gewelfd houten plafond heeft. Er staan nog ouderwetse banken, een fraaie preekstoel en het is er erg koud. Er zit een vrouw bij de ingang met twee dikke doeken om haar rug en het lijkt of ze me niet ziet. Ik maak een paar foto’s en lees in het voorportaal dat de kerk last heeft van houtkever en dat ze die verdreven hebben uit het hout.

Dan ga ik terug en onderweg heb ik op de heenrit al een braderie gezien. Daar ga ik even kijken. Inmiddels is het hier toch ook gaan motregenen en ik loop met mijn pluutje het grasveld op. Dat is nou zo jammer voor die mensen. Enkel de bloemenman heeft zijn planten niet onder plastic staan maar de kleedjes, jurkjes, boeken en honingpotten staan allemaal onder plastic. Mensen zitten er te kleumen want het is zeker nog geen tien graden. Ik koop een pond aardbeien, van die dikkerds die donkerrood er uit zien en superzoet smaken. Dit is nog eens wat anders dan die glaswol aardbeien bij ons. Hier komen de aardbeien nog van de kouwe grond.

Dan zie ik een paar prachtige schapenvachten hangen. Nu heb ik laatst bij een braderie in Rozendaal naar een schapenvacht gekeken maar ik vond ze prachtig, alleen de prijs niet. Deze vind ik prachtig en de prijs ook. Een joekel van een schapenvacht voor €45,-. Hij ruikt heerlijk naar lanoline en ik koop een witte. Hij wordt in een plastic zak gepropt en met volle handen loop ik terug naar de auto.

Op naar de volgende plaats: het dorp Pootsi dat helemaal op het uiterste puntje ligt en vanwaar een veerboot naar een klein eilandje vaart en het wat grotere eiland waar de plaats Kihnu op ligt. Estland heeft nog al wat eilandjes in de westkust liggen en daar zijn geen bruggen naar toe. Ook hier regent het dus na een paar foto’s genomen te hebben rijd ik weer verder.

Op de routekaart zie ik dat er een weg is strak langs de westkust van de baai. Het is een onverharde weg maar hij is goed te rijden want ik ben de enige auto die daar rijd. Er liggen geen dorpjes maar enkel wat los staande huizen. Grote en kleine, luxe en eenvoudige en tussendoor inhammen waar kleine scheepswerven zijn en waar veel ijzeren troep op de werf ligt. Ook liggen er diverse aftandse visserboten op het droge en worden er visnetten over het gras uitgespreid om te drogen en gerepareerd te worden. Ik zoek naar een woord dat deze kuststrook beschrijft: prachtig, vredig, idyllisch.

Toerisme is hier weinig hoewel ik een enkel bord zie dat er huisjes te huur zijn. Zo zie ik een soort vakantiepark met mooie huisjes. Hier ga ik even kijken en er is een privéstrandje bij.

Ik stap een paar keer uit de auto om foto’s te maken. Soms ligt het water wat verder weg en is tussen mijn weg en de zee een soort moeras met planten. Daar tussen liggen kleine zandstrandjes met schoon zand. Ook liggen er aan de kant wat zandplaten waar vogels op zitten. Ik zie hier meerdere reigers die opvliegen zo gauw ze me zien. Hele stukken bos zijn gerooid en een paar vrachtwagen komen vandaag die omgekapte bomen ophalen. Ik manoeuvreer tussen de vrachtwagens door en maak nog even een foto van zijn stapel gekapte komen.

Zo rijd ik via een binnenweg richting Pärnu en kom langs een super grote supermarkt. Even een stukje terug rijden en inmiddels regent het hier weer. Vanavond ga ik in de caravan eten en vooral veel groente. Sommige producten zijn hier in Estland net zo duur als bij ons, sommige zelfs duurder maar wat goedkoper is dat is groente, klaar gemaakte salades, gegrilde kippenpoten en gebak. Van dit alles neem ik wat mee zodat ik de komende drie dagen huisarrest kan hebben mocht het nog langer blijven regenen.

Twee en een halve dag heb ik nu regen en kou terwijl het in Nederland prachtig weer is. Vandaag heb ik me er niks van aangetrokken en ben ik er wel op uit geweest. Ik heb er toch een mooie dag van weten te maken en ben heel blij met mijn nieuwe schapenvacht die zo groot is als een ijsbeer. Hij ligt heerlijk warm op mijn bed en ruikt heerlijk naar schaap. Maar de fiets en wandelschoenen heb ik al drie dagen laten staan.

Volgens de WeerApp is het morgen droog en bewolkt en wordt het 17 graden. Dan ga ik de stad in om wat kerken en parken te bezoeken en foto´s te maken. Dan ben ik hier vier nachten geweest en heb het weer overleefd want de zon staat voor volgende week wel op het programma.

Zondag 12 juni 2016
Dat is leuk wakker worden in een helgeel verlichte hotelkamer op wielen. De wolken hebben ruim twee dagen in Pärnu regen laten vallen maar nu schijnt de zon. Eigenlijk is het plan om vandaag door te trekken maar omdat ik nog zo weinig van deze stad gezien heb, besluit ik om nog een dag langer te blijven.

Vanmorgen ga ik eerst naar het dorp Tori, zo’n 25 kilometer ten oosten van Pärnu. Dit dorp is beroemd vanwege de zwarte Tori paarden die hier gefokt worden. Helaas zie ik hier geen enkel paard in de wei staan dus ik vermoed dat ze binnen op stal staan. Tori is echt een gat van niks maar het is er wel heel mooi. Je komt het dorp binnen via een lange brug over de rivier de Pärnu en dan zie je al dat de oever hoog is. Er zijn zandkalksteen grotten langs de rivier. De legende gaat dat deze grotten naar de hel leiden. Nu heb ik heel wat grotten gezien maar deze ondiepe grotten zien er uit als schuilhoeken en niet als een echte grot. Maar misschien zie ik de echte grotten over het hoofd.

In Tori is ook nog een heel mooi, groot kerkhof. Wel een groot verschil met de kerkhoven in Polen. Hier geen gekleurde, plastic bloemen maar echte bloemen en vaste planten. De begraafplaats is in een park, of het park is aansluitend op de begraafplaats en tussen de hoge bomen staan vooral veel en heel hoge varens. Een teken dat het hier erg vochtig is.

Er staat aan de rand van het dorp ook een mooi kerkje dat is opgebouwd uit heel grote keien en metselwerk. De binnenkant kan ik niet bekijken omdat het gesloten is. Er zijn hier geen toeristen, enkel wat families met kinderen die de trap afdalen naar de oever van de rivier. Hier heerst rust en zondagsrust. Een heel mooi plaatsje dat er heel vredig uit ziet.

Terug naar de camping want ik heb mijn SD/kaartje in de laptop laten zitten. Dat is lastig foto´s maken en die van Tori heb ik met mijn IPhone gemaakt. Met mijn fiets en camera ga ik nu een paar foto´s in Pärnu maken. Het is nog steeds zonnig en dan ziet zo´n stadje er toch anders uit. Nog even naar de balustrade waar een bronzen beeld staat van een voormalig beroemd accordeonist van deze stad. Als je in de buurt van het beeld komt dan gaat de muziek spelen. De boulevard is levendig met mensen maar niet druk. Nog even naar een mooie kleine Russisch Orthodox kerkje waar een oude vrouw met hoofddoek om nauwlettend in de gaten houdt dat er niks mis gaat. Er branden hier maar drie kaarsjes en dat zegt mij dat de mensen hier niet zo godsvruchtig zijn als in menig andere plaats. Ook de Hervormde kerk is niet het middelpunt van de stad: hij is gesloten en ziet er aan de buitenkant verwaarloosd uit. De grote Russisch Orthodoxe kerk is aan de buitenkant wel mooi maar ook niet echt onderhouden. Ook deze is gesloten.

Het parkje waar het beeld van die dichteres Lydia staat ligt in de zon en er zijn veel ouders met kleine kinderen die met kleine stepjes aan het crossen zijn. Steppen, dan wel die kleine, zijn hier toch in. Zelfs volwassenen zie ik er mee rond steppen. Een step is op het trottoir ook wendbaarder dan een grote fiets.

Bij de brug over de rivier is een mooie, brede boulevard waar ouders lopen en kinderen spelen. Kijk eens naar de lampen die daar staan. Die zijn in de vorm van roeispanen en ze staan allemaal een beetje scheef zodat het licht op de boulevard schijnt.

Pärnu is een aangename stad, zeker het oude centrum, de brede lanen, de vele parken en de boulevard met het strand en de zee. De afstanden zijn best nog behoorlijk dus een fiets is hier wel op zijn plaats. Een plaats die je even moet leren kennen want de wijken er buiten zijn groot en er is ook veel industriegebied. Maar ook deze stad kan ik aanbevelen om te bezoeken mocht je eens in Estland komen.

Morgenochtend verlaat ik Pärnu en reis ik door naar het eiland Saaremaa. Dit is het op een na grootste eiland in de Oostzee aan de westkust en er wonen hier een kleine 40.000 inwoners. De hoofdplaats is Kuressaare waar 15.000 inwoners wonen. Het belooft mooi weer te worden dus ik ga het er even van nemen. Slenteren en fietsen langs het strand en in dit mooie natuurgebied. Mijn nieuwe Duitse buren van vandaag komen er net van terug en zijn dol enthousiast over dit eiland.

Wordt vervolgd vanaf het eiland Saaremaa in Estland.

I